Jak głosi tradycja, w dniu 9 grudnia 1531 roku, pięćdziesięcioletni Indianin Juan Diego zobaczył Maryję Pannę na wzgó-rzu Tepeyac położonym na północny zachód od miasta Meksyk. Maryja poleciła mu, żeby biskup wybudował w tym miejscu kościół. Trzy dni później, podczas drugiego objawienia się, Maryja powiedziała Juanowi Diego, by zerwał kwiaty i zaniósł je biskupowi. W chwili, gdy zgodnie z poleceniem Maryi ofiarował je biskupowi, z jego płaszcza wypadły róże i ukazał się odciśnięty na płaszczu wizerunek Maryi.
W 1737 r. Matka Boża z Guadalupe została wybrana na Pa-tronkę miasta Meksyk, a w 1746 r. została Patronką całego terytorium Nowej Hiszpanii, który później obejmował obszar od Górnej Kalifornii do Gwatemali i Salwadoru. W 1754 r. papież Benedykt XIV oficjalnie zatwierdził ten patronat, a nabożeństwo do Matki Bożej z Guadalupe zataczało coraz większe kręgi. W 1945 roku papież Pius XII ogłosił Dziewicę z Guadalupe „Królową Meksyku” i „Cesarzową Ameryk” oraz stwierdził, że wize-runek został wykonany „pędzlami nie z tego świata.”