W rodzinie franciszkańskiej Wszystkich Świętych świętujemy dwa razy w roku. Mamy również dwa razy dzień zaduszny: Raz wszystkich świętych Kościoła Katolickiego (1 listopada), a drugi raz właśnie (29 listopada) świętych Zakonu Serafickiego. Podobnie jest z dniem zadusznym. Raz obchodzimy z całym Kościołem wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych (2 listopada), a dzień później (3 listopada) wspomnienie swoich wiernych zmarłych całej naszej franciszkańskiej rodziny. Modlimy się również za naszych zmarłych rodziców, krewnych, przyjaciół i dobrodziejów.

O ile czymś, powiedzmy, naturalnym i niebudzącym pytań jest modlitwa za swoich braci i siostry z własnej rodziny franciszkańskiej na początku listopada, to skąd pomysł, by pod koniec miesiąca „wracać” do świętowania wszystkich świętych?

Dzień ten nie jest przypadkowy. Otóż 29 listopada 1223 roku papież Honoriusz III zatwierdził Regułę św. Franciszka z Asyżu, która do dziś pozostaje najważniejszym dokumentem prawnym trzech gałęzi I Zakonu, a jednocześnie wspaniałym wyrazem ducha Założyciela. Od XIII wieku aż do dziś Zakon Franciszkański wydał ponad pięciuset świętych i błogosławionych. Są wśród nich kapłani, bracia zakonni, siostry zakonne i ludzie świeccy z III Zakonu. Wszyscy oni zachowując Regułę, naśladując Jezusa Chrystusa i biedaczynę z Asyżu osiągnęli ewangeliczną doskonałość.

W dzisiejszym święcie Wszystkich Świętych dziękujemy Bogu za piękne życie naszych braci i sióstr, którzy są już w gronie zbawionych, cieszymy się ich szczęściem wiecznym – niebem.

MODLITWA NA DZIŚ
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty opromieniłeś Twój Kościół wspaniałym blaskiem chwały Świętych Zakonu Serafickiego, dozwól nam, obchodzącym ich wspólną uroczystość, abyśmy naśladując tak wspaniałe przykłady cnót na ziemi zasłużyli na wieniec sprawiedliwości w niebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.