Duchowość felicjańska doskonale wpisuje się w dzieło ewangelizacji prowadzone przez Kościół i w dzieło katechizacji dzieci, młodzieży i dorosłych, jako jego konkretną formę.

To, co do wiary i życia Kościoła wnosi Najświętsza Maryja Panna, św. Józef, św. Franciszek, św. Feliks, bł. O. Honorat i bł. M. Angela kształtuje w specyficzny sposób obraz katolickiego wychowania, jakie od początku swego istnienia praktykują Siostry Felicjanki. Jest w nim miejsce na misje ad gentes, podjęte i rozwijane obecnie w Kenii. Jest miejsce na głoszenie Kerygmatu o męce, śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa i o zesłaniu przez Niego Ducha Świętego wierzącym. Jest miejsce na reewangelizację, jaką siostry naszej prowincji podjęły w Rosji.

Najczęściej jednak posłannictwo ewangelizacyjne i katechetyczne realizuje się w formie powierzonej wszystkim ochrzczonym przez samego Jezusa: “Uczcie je [narody] zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,20a).

Siostry podejmują zatem wszelkie formy realizacji tego zadania. Są nimi: katechizacja w szkołach i przedszkolach, w parafiach i diecezjach, publikowanie artykułów i książek o tematyce religijno-moralnej, prowadzenie warsztatów i innych form dokształcania dla podopiecznych i pracowników własnych instytucji, głoszenie referatów i konferencji, uczestnictwo we wszelkich inicjatywach promujących pokój, poszanowanie życia, godności człowieka i chrześcijańskiej moralności, wyrażanie sprzeciwu wtedy, gdy te wartości są zagrożone lub wyraźnie naruszone. Świadczy o tym również charakter prowadzonych przez siostry instytucji, dzieł charytatywnych i innych inicjatyw, mających na uwadze dobro konkretnych ludzi.