Formacja zakonna jest to proces stopniowego doskonalenia się osoby, która przygotowuje się do złożenia ślubów zakonnych i współpracuje z łaską Bożą, krocząc drogą charakterystyczną dla konkretnego zgromadzenia lub zakonu.

Zmierza ona do uformowania tożsamości osoby konsekrowanej przez profesję rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Obejmuje charakterystyczny dla okresu i środowiska rodzaj wykształcenia, wychowania, ukształtowania postaw moralnych i światopoglądowych.
 
Formacja dotyczy całego okresu przebywania osoby w zakonie, a nawet okresu poprzedzającego związanie się z instytutem (tzw. rozeznawanie powołania we współpracy z kierownikiem duchowym).

Formacja w naszej prowincji odbywa się w Domu Macierzystym w Warszawie oraz w Domu Formacyjnym w Embu w Kenii, na kontynencie afrykańskim (dla sióstr z Kenii).

Proces formacji zakonnej można podzielić na dwa etapy:
-  formację początkową, zmierzającą do przygotowania sióstr do ślubów czasowych i wieczystych
- formację permanentną (ciągłą, stałą), obejmującą całościowy rozwój życia osoby zakonnej, polegającą na doskonaleniu się pod względem kultury doktrynalnej, duchowej i praktycznej.

Do formacji początkowej należy: postulat, nowicjat i okres po złożeniu ślubów czasowych.