Zakład Specjalny dla Chronicznie Chorych Kobiet
ul. Nowowiejska 10a
00-653 Warszawa,
tel.fax.: (022) 621 92 28
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Historia Zakładu dla Chronicznie Chorych Kobiet w Warszawie sięga swymi początkami 1872 roku, kiedy to hrabina Klementyna Łubieńska objęła opieką kilka niedołężnych staruszek we własnym domu. Działalnością hrabiny zainteresował się jej krewny – hrabia Feliks Sobański, który w 1876 roku zbudował nasz dom. Nazwał go Schroniskiem Paralityków pod wezwaniem św. Rocha im. Hrabiów Sobańskich. Był to obszerny, przeznaczony na 200 łóżek Zakład, który hrabia wyposażył i powierzył siostrom felicjankom. Rodzina Sobańskich rzetelnie wypełniała swoje obowiązki fundatora, przez lata utrzymując Zakład. I choć zmieniły się zasady egzystowania Domu, to do dziś odwiedza nas czasem zamieszkały w Krakowie prawnuk Feliksa Sobańskiego.
Sens istnienia Zakładu określa posłannictwo wspólnoty sióstr felicjanek pod wezwaniem św. Rocha: Jesteśmy, by towarzyszyć cierpiącemu człowiekowi.
Swoją opieką otaczamy kobiety sparaliżowane, chore, starsze wiekiem, te, którym najbliżsi nie mogą ofiarować swojego czasu, wysiłku, nie są w stanie sprostać wymaganiom choroby, która dotknęła ich matkę, babcię czy ciotkę. Obecnością, służbą i modlitwą wspieramy je w przeżywaniu bólu, nie tylko fizycznego, ale nierzadko też duchowego.
Codziennie przeżywamy we wspólnocie z chorymi Eucharystię, co jest możliwe za pośrednictwem radiowęzła oraz zainstalowanej w kaplicy kamery. Zarejestrowany obraz jest odbierany w telewizorach w salach chorych. Wspólnie też łączymy się w modlitwie różańcowej i brewiarzowej. W Zakładzie pracuje ks. Kapelan, który ogarnia pensjonariuszki kapłańską posługą.
Nasza opieka to towarzyszenie umierającym. Jest to „sakrament” indywidualnego spotkania z Bogiem twarzą w twarz. Siostry są świadkami tego spotkania. Poprzez modlitwę przygotowują osobę odchodzącą do tego przejścią.